curionatus

curionatus
cūrĭōnātus, ūs, m. [1. curio, I.], the office of priest of a curia, Paul. ex Fest. p. 49, 9 Müll. (cf. curionius).

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • PAROCHIAE — de harum origine Anastasius dieit, Fabianum Pontific. 21. per Regiones Romam divisisse Diaconis, Et Luitprandus: Fabianus 7. Diaconos in urbe Roma in 7. Regiones ipsius urbis divisit. Dionysius autem. Presbyteris Ecclesias divisit et Coemiteria,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • cure — I. Une Cure, ou paroisse, Curionatus, Curia, Paroecia, Sacerdotium paroeciarum. II. Cure, ou guarison, Curatio. III. Cure, vient du Latin Cura, et signifie tantost Souci, Soing: Tantost l administration d une paroisse, La cure de Saint Germain,… …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”